کلمه‌ی «عساکب» در فارسی به معنای خوشه‌های کوچک انگور است که به خوشه‌های بزرگ متصل شده‌اند. این واژه جمع «عسکبه» است و در اصل به خوشه‌ای گفته می‌شود که معمولاً شامل حدود ده حبه انگور است. عساکب بیشتر در اصطلاح کشاورزی و باغبانی برای توصیف ساختار خوشه‌های انگور به کار می‌رود و نشان‌دهنده نظم و ترکیب طبیعی حبه‌ها در یک خوشه است. «عساکب» از واژه‌های قدیمی فارسی است و در متون ادبی و فرهنگی نیز دیده می‌شود، به ویژه در شعر و نثر که به زیبایی‌های طبیعت و باغ‌های انگور اشاره دارد. این کلمه بار مثبت دارد و بیشتر برای توصیف کیفیت و زیبایی انگورها استفاده می‌شود. در مکالمات روزمره کمتر شنیده می‌شود و عمدتاً در متون تخصصی کشاورزی، باغبانی یا ادبیات کلاسیک به کار می‌رود. مترادف‌هایی که نزدیک به معنای آن باشند شامل خوشه‌های کوچک انگور یا خوشه‌های پیوسته است.
