لغت نامه دهخدا عداف. [ ع ُ ] ( ع ص، اِ ) اندک. یقال ما ذقنا عدافاً ای شیئاً. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از قطرالمحیط ). اندک و هیچ چیز. ( ناظم الاطباء ).
