ظباء

لغت نامه دهخدا

ظباء. [ ظِ ] ( ع اِ ) ج ِ ظبی. آهوان: دروازه ها دربستند، چون دانستند که مقاومت ظباء با شیران شکاری میسر نباشد. ( جهانگشای جوینی ).
ظباء. [ ظُ ] ( اِخ ) نام وادیی است در تهامه. و نیز نام جایی است. رجوع به معجم البلدان یاقوت شود.

گزارش محتوای نامناسب