لغت نامه دهخدا طیثار. [ طَ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. اسد. || بیشه. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). طَثْیار. || ( ص ) رجل طَیْثار؛ مرد بیباک. طثیار. ( منتهی الارب ).
