واژه «طوارم» جمع «طارم» است و در فارسی کهن و برخی متون ادبی و فنی، معانی متعددی دارد که بسته به زمینه کاربرد، متفاوت است. یکی از معانی اصلی آن، خرگاه یا سراپرده است، یعنی مکان مسقف یا سرپوشیده که معمولاً به عنوان پناهگاه موقت یا محل نگهداری وسایل استفاده می‌شده است. این کاربرد در متون تاریخی و ادبی دیده می‌شود و نشان‌دهنده اهمیت ساختارهای موقت و سرپوشیده در زندگی روزمره و فرهنگی مردم قدیم است.
معنای دوم طارم، گنبد است که بیشتر در معماری و ساختمان‌ها کاربرد دارد. در این معنا، طارم به ساختاری اشاره می‌کند که سقف یک مکان را به شکل منحنی یا نیم‌کره‌ای می‌پوشاند. همچنین، در برخی متون، خانه چوبی و نرده چوبی یا فلزی نیز به عنوان طارم ذکر شده‌اند که نشان‌دهنده تنوع کاربرد این اصطلاح در ابزار و سازه‌های خانگی و باغبانی است.
در کاربردهای کشاورزی و باغبانی، طارم به چوب بستی که برای تاک درست می‌کنند نیز گفته می‌شود. این نوع استفاده، نقش مهمی در نگهداری و هدایت رشد گیاهان دارد و نشان می‌دهد که واژه طارم نه تنها در معماری و ساختارهای انسانی، بلکه در زمینه‌های طبیعی و کشاورزی نیز کاربرد داشته است. در مجموع، طارم واژه‌ای چندوجهی است که بسته به متن، می‌تواند به سرپناه، گنبد، خانه چوبی، نرده یا چوب بست تاک اشاره کند.