لغت نامه دهخدا
طلقان. [ طَ ل َ ] ( اِخ ) دهی است به زهراء و در آن گور جماعتی از صالحین است. مجدبن نجار حافظ آنجا سماع حدیث کرده است. ( معجم البلدان ).
طلقان. [ طَ ل َ ] ( اِخ ) دهی است به زهراء و در آن گور جماعتی از صالحین است. مجدبن نجار حافظ آنجا سماع حدیث کرده است. ( معجم البلدان ).