لغت نامه دهخدا ( طشتداریة ) طشتداریة. [ طَ ری ی َ ] ( معرب، ص نسبی، اِ مرکب ) بقول دزی جمعِ طشتدار یا منسوب به طشتدار است. رجوع به طشتدار شود.