لغت نامه دهخدا
طرطب. [ طُ طُ / طُ طُب ب ] ( ع ص، اِ ) پستان کلان فروهشته. طُرطُبی واحدآن است، در قول شخصی که ثَدی را مؤنث گوید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). به عربی پستان طویل را گویند. ( فهرست مخزن الادویه ). || زن بزرگ پستان: یقال اِمراءة طُرطُبی. || شرم مرد. || در وقت فسوس گویند: دُهْدُرَّیْن ِ و طُرْطُبَّیْن ِ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به دُهْدُرَّیْن شود.
