لغت نامه دهخدا ( طرجهارة ) طرجهارة. [ طَ ج َرَ ] ( معرب، اِ ) کاسه مانندی است که آب خورند به وی.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) آوند می. ج، طرجهارات. ( مهذب الاسماء ). قمع. || پنگانچه. ( منتهی الارب )( آنندراج ). سومله. بوقاله. قیف. فنجانه. طرجهالة. || نام آلتی از آلات ساعت. ( مفاتیح خوارزمی ). رجوع به طرجهالة شود.
