لغت نامه دهخدا ضیطار. [ ض َ ] ( ع ص ) ضوطر. ضَیْطَر. مرد کلان جثه. فربه ناکس بزرگ سرین. || مرد شگرف بی خیر. || بازرگانی که سفر نکند و از جای خود بجای دیگر نرود برای فروختن. ( منتهی الارب ).
