لغت نامه دهخدا
شوطی. [ ش َ طا ] ( ع ص ) مؤنث اَشْوَط. ( معجم البلدان ).
شوطی. [ ش َ طا ] ( اِخ ) جایگاهی است از عقیق مدینه و گویند از حره بنی سلیم است. ( از معجم البلدان ).
شوطی
فرهنگ فارسی
مونث اشوط
شوطی. [ ش َ طا ] ( ع ص ) مؤنث اَشْوَط. ( معجم البلدان ).
شوطی. [ ش َ طا ] ( اِخ ) جایگاهی است از عقیق مدینه و گویند از حره بنی سلیم است. ( از معجم البلدان ).
مونث اشوط