لغت نامه دهخدا
شور گردانیدن. [ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) پرنمک کردن. ( فرهنگ فارسی معین ): اِملاح؛ شور گردانیدن طعام را. ( منتهی الارب ). || ایجاد آشوب و فتنه کردن. ( فرهنگ فارسی معین ).
شور گردانیدن. [ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) پرنمک کردن. ( فرهنگ فارسی معین ): اِملاح؛ شور گردانیدن طعام را. ( منتهی الارب ). || ایجاد آشوب و فتنه کردن. ( فرهنگ فارسی معین ).