شقیذ

شقیذ به معنای کسی است که خواب نمی‌بیند و همواره در حالت هوشیاری به سر می‌برد. این واژه در منابع مختلفی از جمله منتهی الارب و اقرب الموارد آمده است. علاوه بر این، شقیذ به شخصی اطلاق می‌شود که می‌تواند بر دیگران تاثیری عمیق بگذارد و به عبارتی، چشم زدن دارد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که فرد شقیذ در جامعه‌ای که زندگی می‌کند، به عنوان شخصی خاص و منحصر به فرد شناخته شود. به طور کلی، شقیذ نه تنها از خواب دور است، بلکه توانایی جذب و تأثیرگذاری بر دیگران را نیز دارد، که این خود نشان‌دهنده نوعی قدرت و تسلط بر محیط اطرافش است.

لغت نامه دهخدا

شقیذ. [ ش َ] ( ع ص ) آنکه خواب نکند. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || کسی که مردم و هر چیزی را چشم زند. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شقذان شود.