لغت نامه دهخدا سپیدمرد. [ س َ / س ِ م َ ] ( اِ مرکب ) رستنیی باشد مثل بستان افروز که ساقش سفید و برگش سبز باشد. ( برهان ). و هندش آن را سهجنه گویند. ( از آنندراج ) ( از الفاظ الادویه ).
