لغت نامه دهخدا
سمکیان. [ س َ م َ ] ( اِ مرکب ) کنایه از اهل زمین چرا که زمین نزد اهل منقول بر پشت گاو است و گاو بر پشت ماهی. ( غیاث ) ( آنندراج ).
سمکیان. [ س َ م َ ] ( اِ مرکب ) کنایه از اهل زمین چرا که زمین نزد اهل منقول بر پشت گاو است و گاو بر پشت ماهی. ( غیاث ) ( آنندراج ).