سُریطاء نام یکی از خوراک‌های سنتی و کهن در فرهنگ عربی است. این غذا، نوعی آش شبیه به حریره توصیف شده که بافتی نرم و یکدست دارد و معمولاً از ترکیب مواد پایه‌ای مانند آرد، آب یا شیر و گاهی ادویه‌های ملایم تهیه می‌شده است. در متون تاریخی و لغتنامه‌هایی همچون آنندراج و منتهی‌الارب به‌عنوان خوراکی شناخته‌شده به آن اشاره شده است. این خوراک در زمره غذاهای ساده و مقوی قرار می‌گیرد که در گذشته به‌دلیل سهولت تهیه و ارزش غذایی، مورد توجه عامه مردم بوده است. مشابهت آن با حریره نشان می‌دهد که سُریطاء اغلب به‌صورت فرنی یا سوپ غلیظ سرو می‌شده و احتمالاً در شرایط مختلف به‌عنوان یک وعده سبک یا حتی غذای بیمار مورد استفاده قرار می‌گرفته است. با توجه به قدمت این غذا، سُریطاء را می‌توان بخشی از میرزاروانی و آشپزی تاریخی منطقه به شمار آورد که امروزه ممکن است تحت نام‌ها یا فرمول‌های متفاوتی تهیه شود. اگرچه امروزه کمتر با این نام شناخته می‌شود، اما بررسی آن در متون کهن، نشان‌دهنده تنوع و غنای فرهنگی در عرصه تغذیه در تمدن اسلامی است.
