لغت نامه دهخدا
زولاطا. ( ع اِ ) زَلَطه. زولَطه. زولُطو. زولوطة. ازلوط. زلط. ظلظ. ایزلوط. ایزولطه. قطعه ای از مس یا معدنی برابر با سی پاره و آن در ترکیه رواج داشت و در ابتدای پیدایش هشتاد پاره بود آنگاه به سه چهارم قرش صحیح یا صاغ رسید و در سوریه ولبنان رایج بود... رجوع به نقودالعربیه ص 176 شود.
