زِهدان، رَحِم یا زَهدان، اندامی ماهیچه‌ای و گلابی‌شکل در دستگاه تناسلی زنان است که در لگن خاصره، میان مثانه و راست‌روده جای گرفته است. این ساختار پیچیده، در واقع یک مجرای انعطاف‌پذیر است که نقش محوری در سامانهٔ تولیدمثل ایفا می‌کند. دیواره‌های ضخیم زهدان از سه لایهٔ پیرامون‌یاخته، ماهیچه‌ای و درونی‌پوش تشکیل شده‌اند که در طول دوره‌های گوناگون زندگی زنانه، به‌ویژه در دوران بارداری و قاعدگی، دستخوش تغییرات چشمگیری می‌شوند.
کارکرد اصلی زهدان، پذیرش و نگهداری نطفهٔ بارورشده و فراهم‌آوردن محیطی مناسب و ایمن برای رشد و پرورش جنین در طول دورهٔ بارداری است. این اندام با قابلیت انبساط بی‌نظیر خود، فضای لازم برای رشد جنین را فراهم می‌سازد و در زمان زایمان، با انقباض‌های قدرتمند ماهیچه‌ای، به خروج نوزاد کمک می‌کند. افزون بر این، لایهٔ درونی زهدان (آندومتر) در هر سیکل قاعدگی، ضخیم شده و در صورت عدم لقاح، ریزش می‌کند که به شکل خونریزی ماهانه ظاهر می‌شود.
سلامت زهدان برای بهزیستی عمومی و باروری زنان امری حیاتی است. بیماری‌ها و عارضه‌های گوناگونی از جمله فیبروم، آندومتریوز، عفونت‌ها و سرطان می‌توانند این اندام را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین، انجام معاینات منظم پزشکی و غربالگری‌های دوره‌ای، به‌ویژه تست پاپ اسمیر، برای تشخیص به‌هنگام هرگونه ناهنجاری و حفظ سلامت این بخش اساسی از بدن، ضروری به شمار می‌آید.
