لغت نامه دهخدا ریشتنی. [ ت َ ] ( ص لیاقت ) درخور ریسیدن. قابل رشتن و ریسیدن. شایسته ریشتن. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به رشتن و ریشتن شود.
