رثوثه

لغت نامه دهخدا

( رثوثة ) رثوثة. [ رُ ث َ ] ( ع مص ) کهنه و پوسیده شدن. ( از اقرب الموارد ). کهنه شدن رسن و جز آن. ( تاج المصادر بیهقی ). و رجوع به رثاثة شود.
رثوثة. [ رُ ث َ ] ( ع اِمص ) بمعانی رثاثة. ( منتهی الارب ). || بدحالی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به رثاثة شود.

گزارش محتوای نامناسب