دولج

لغت نامه دهخدا

دولج. [ دَ ل َ ] ( ع اِ ) سمج. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خانه زیرزمینی. ( ناظم الاطباء ). || خانه وحوش. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || گرمابه، ج، دوالج. ( مهذب الاسماء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
شیمیل
شیمیل
سپور
سپور
گاییدن
گاییدن
چیره
چیره