دهخدایی به معنای ریاست و بزرگی ده است و به نقش و جایگاه یک فرد در جامعه یا اداره یک ده (روستا) اشاره دارد. این واژه به طور خاص در زمینه‌های اجتماعی و مدیریتی در جوامع روستایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اجزای واژه
ده: به معنای روستا یا منطقه‌ای کوچک است. این واژه در فرهنگ ایرانی به مکان‌هایی با جمعیت کم و ساختار اجتماعی خاص اشاره دارد.
خدا: به معنای بزرگی یا مقام بالا است. در اینجا، به نوعی به منزلت و مقام رهبری در جامعه اشاره دارد.
مفهوم کلی
دهخدایی به نوعی به مقام و منزلت افراد در مدیریت و رهبری یک ده اشاره می‌کند. فردی که دارای عنوان دهخدا باشد، معمولاً مسئولیت‌های مدیریتی و رهبری در جامعه روستایی را بر عهده دارد.
