لغت نامه دهخدا
دملوق. [ دُ ] ( ع اِ ) سنگ تابان گرد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). دُمَلِق. ( اقرب الموارد ). رجوع به کلمه مزبور شود. || نباتی است کوچکتر از عرجون که در ریگستان و مرغزارها روید. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
