لغت نامه دهخدا
( دعظایة ) دعظایة. [ دِ ی َ] ( ع ص، اِ ) کوتاه بالا و بسیار گوشت، گو دراز بالا باشد. ( منتهی الارب ). شخص بسیار گوشت خواه دراز و طویل باشد خواه کوتاه. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ).
( دعظایة ) دعظایة. [ دِ ی َ] ( ع ص، اِ ) کوتاه بالا و بسیار گوشت، گو دراز بالا باشد. ( منتهی الارب ). شخص بسیار گوشت خواه دراز و طویل باشد خواه کوتاه. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ).