لغت نامه دهخدا دبیثا. [ دَ ب َ / دُ ب َ ] ( اِخ ) دبثا. نام قریه ای به واسط و از آنجاست ابن دبیثی محمدبن سعید. از دههای نهروان است نزدیک با کسایا و نسبت بدان دبیثای ودبیثی است. ( معجم البلدان ). و رجوع به دبیثی شود.
