خرابستان

لغت نامه دهخدا

خرابستان. [ خ َ ب ِ ]( اِ مرکب ) خراب جای. خرابه. محل مخروبه:
بود غاری در آن خرابستان
خوش تر از چاه یخ بتابستان.نظامی.

فرهنگ فارسی

خراب جای خرابه