خدلاء

لغت نامه دهخدا

خدلاء. [ خ َ ] ( ع ص ) زن پرگوشت اعضاء و باریک استخوان. ( از منتهی الارب ). ج، خدول.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
قمبل
قمبل
شب دراز است و قلندر بیدار
شب دراز است و قلندر بیدار
مأوا
مأوا
استفاده
استفاده