خالی گردانیدن

لغت نامه دهخدا

خالی گردانیدن. [ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) تهی کردن از چیزی.
- خالی گردانیدن سرای یا خانه؛ خانه را تخلیه کردن. ساکنان خانه را از خانه بیرون بردن.
- خالی گردانیدن مجلس؛ مجلس را خلوت کردن. مجلس را بی اغیار کردن.