لغت نامه دهخدا حریوین. [ ح َ وَ ] ( اِخ ) ( بصورت تثنیه ) موضعی مستحکم و استوار به صنعاء. در روزگار سیف الاسلام طغتکین بن ایوب، مردی بنام عبداﷲبن حزة زیادی بر این دژ مستولی گشت. ( معجم البلدان ).
