لغت نامه دهخدا
جازری. [ زِ ] ( اِخ ) محمدبن ادریس بن محمدبن الحسین بن محمدبن مسیح، مکنی به ابوالقاسم. وی فقیه است و از پدر خود ادریس بن محمد جازری حدیث شنید و ابوالقاسم هبةاﷲبن عبدالوارث حافظ شیرازی از وی روایت کند. ( الانساب سمعانی ).
جازری. [ زِ ] ( اِخ ) محمدبن الحسین بن محمدبن الحسن بن علی بن بکران، مکنی به ابوعلی و مشهور به جازری. وی کتاب الجلیس و الانیس را از قاضی ابوالفرج معافی روایت کرده و امیر ابونصر علی بن هبةاﷲبن ماکولا آن را از وی بر حافظ نقل کرده است. خطیب او را در تاریخ خود آورده و گوید در بغداد سکونت داشت و از محمدبن موسی مننی روایت میکردو صدوق بود. تولدش را بسال 364 هَ.ق. و درگذشت اورا بسال 442 هَ.ق. آورده است. ( الانساب سمعانی ).
