ثغاب

لغت نامه دهخدا

ثغاب. [ ث ِ ] ( ع اِ ) ج ِ ثغب. آبهای خوش که در کوهها در آب گیرها مانده باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
مکان
مکان
دیوث
دیوث
لوتی
لوتی
مهار
مهار