لغت نامه دهخدا ثعد. [ ث َ ] ( ع ص، اِ ) رُطب یا غوره خرمای نرم شده و آب گرفته. || بَقل ثعد؛ تره تازه و تر. || ثری ثعد؛ خاک نرم. || ماله ثعد و لامعد؛ نیست او را اندک و بسیار.
