لغت نامه دهخدا تکییل. [ ت َ ] ( ع مص ) بددلی و نامردی کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ترسنده بودن مرد. || پیمودن طعام را. ( از اقرب الموارد ).
