لغت نامه دهخدا تفقم. [ ت َ ف َق ْ ق ُ ] ( ع مص ) به سر بینی گرفتن کسی را. ( منتهی الارب ). گرفتن فقم یعنی چانه و یا سر بینی کسی را. ( از ناظم الاطباء ). چانه یعنی ریش کسی گرفتن. ( از اقرب الموارد ).
