لغت نامه دهخدا ( تضرة ) تضرة. [ ت َ ض ِ / ض ُرْ رَ ] ( ع اِ ) تنگی وبدحالی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بدی حال. ( از اقرب الموارد ). تنگ و کمی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نقصان و کمی که در چیزی درمی آید. ( شرح قاموس ).
