لغت نامه دهخدا
ترنغمه. [ ت َ ن َ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) ترصدا. ( آنندراج ). آنکه سرود تازه میخواند. ( ناظم الاطباء ). کسی که صدا و نغمه سیراب داشته باشد. ( آنندراج ):
به ترنغمگی در چمن آبشار
نمی افتد ازپایه اعتبار.ملاطغرا ( از آنندراج ).و رجوع به تر و ترکیبهای آن و ترصدا شود.
