خداوند متعال در قرآن کریم، با بیانی شیوا و قاطع، همگان را به مبارزه‌طلبی و تحدی فراخوانده است. این دعوت الهی، خطاب به کسانی است که در صحت و منشأ وحیانی قرآن تردید دارند، مبنی بر این که اگر در حقانیت آنچه بر بنده‌مان، پیامبر امی، نازل کرده‌ایم، شک دارید، دست کم سوره‌ای همانند آن بیاورید. این فراخوان، نشان از اعجاز و شکوه این کتاب آسمانی دارد و اثبات می‌کند که قرآن کلامی فراسوی توانایی بشری است.
آیه شریفه «وَإِن کُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ» به‌صورت صریح و آشکار، این چالش را مطرح می‌سازد. در این آیه، از مشرکان و منکران خواسته شده است تا برای اثبات ادعای خود، تمامی توان خویش را به کار گیرند و حتی گواهان و یاوران خود را نیز فرابخوانند، اما در نهایت، ناتوانی همیشگی آنان در برابر فصاحت، بلاغت و محتوای عمیق قرآن، خود گواهی گویا بر الهی بودن این معجزه جاویدان است.
این تحدی الهی، که محدود به زمان یا مکان خاصی نیست، پاسخی ابدی به تمامی تردیدهاست و نشان می‌دهد که قرآن، نه سخنی بشری، بلکه کلام پروردگار است. این چالش، حقانیت پیامبر اکرم و اعجاز بی‌همتای قرآن را برای همه اعصار به اثبات می‌رساند و سندی همیشگی بر صدق رسالت آن حضرت و عظمت این کتاب هدایت‌بخش به شمار می‌رود.
