تجنین

لغت نامه دهخدا

تجنین. [ ت َ ] ( ع مص ) دیوانه کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ). || قوافی التجنین؛ ابیاتی که برای جن سروده شود، مانند:
اَلا یا طبیب الجن هل لک حیلةٌ
فان طبیب الانس اعیاه ُ دائیا.( اقرب الموارد ).

گزارش محتوای نامناسب