معنی تأویل نهادن

لغت نامه دهخدا

تأویل نهادن. [ ت َءْ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) توجیه کردن:
عذرها سازی و آن را همه تأویل نهی
تا کنی بی سببی تافته ای را شادان.فرخی.ناشدن سخت زشت باشد و تأویل ها نهند.( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 236 ). || بهانه و عذر آوردن: امیر ماضی وی را بخواند، در رفتن کاهلی و سستی نمود و آنرا تأویلها نهاد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 222 ). رجوع به تأویل شود.