بوطق

لغت نامه دهخدا

بوطق. [ طَ ] ( معرب، اِ ) بوطقه. بوته. بودقة. بوتقه. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به بوته شود.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کس شعر یعنی چه؟
کس شعر یعنی چه؟
دیرین یعنی چه؟
دیرین یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز