لغت نامه دهخدا بشکین. [ ب ِ ] ( اِخ ) صورتی از مشکین: سلطان [ جلال الدین ] نیز متوجه ناحیت بشکین شد. ( جهانگشای جوینی چ لیدن 1334 هَ. ق. ج 2 ص 184 ). و رجوع به مشکین و ماده بعد شود.
