لغت نامه دهخدا برائک. [ ب َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ بَرّکان. || ج ِ بَرّکانی. || ج ِ برنکان. || ج ِ برنکانی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و همه این ها بمعنی گلیم سیاه است. ( منتهی الارب )( اقرب الموارد ). رجوع به هر یک از این کلمات شود.
