لغت نامه دهخدا بجیل. [ ب َ ] ( ع ص، اِ ) سطبر از هر چیز. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || وسیع. فراخ. || آنکه او را تعظیم کنند. مهتر بزرگ با عظمت و جمال. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
