بانجباس

لغت نامه دهخدا

بانجباس. ( اِخ ) شهرکی است خرم و آبادان [ به ماوراء النهر ] از ایلاق نزدیک شکاکب. ( از حدود العالم ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ایت
ایت
کردار
کردار
خاطرات
خاطرات
روزگار
روزگار