در زبان فارسی، واژه‌ی مرکب بادشاهت به عنوان یک اسم به کار می‌رود. این واژه به‌صورت کامل و صحیح، به مفهوم سلطنت، حکومت پادشاهی و دوره‌ی فرمانروایی یک پادشاه اشاره دارد. این اصطلاح، حوزه‌ی قدرت و حاکمیت یک فرمانروا را در بر می‌گیرد و بر ساختار سیاسی مبتنی بر پادشاهی دلالت می‌کند. بر اساس منابع معتبر لغوی، از جمله فرهنگ ناظم‌الاطباء، این واژه دقیقاً به‌همین معانی به کار رفته است. کاربرد آن در متون کهن و جدید فارسی، گواه روشنی بر دقت و صحت این تعریف است. بنابراین، بادشاهت مفهومی است که بر جایگاه، اقتدار و دوره‌ی حکمرانی یک پادشاه دلالت دارد و در بافتارهای تاریخی و ادبی به‌کار می‌رود. در نگارش این واژه، رعایت دقیق قواعد املایی فارسی، از جمله استفاده از نیم‌فاصله در ترکیبات مشابه، بسیار حائز اهمیت است. این دقت در نوشتار، نه تنها از نظر صوری، بلکه برای حفظ صحت معنایی و جلوگیری از هرگونه ابهام ضروری به شمار می‌آید.
