لغت نامه دهخدا
( بادآهنگ ) بادآهنگ. [ هََ ] ( اِ مرکب ) صوت و نقش خوانندگی و گویندگی را گویند. ( برهان ). صوت و نفس خوانندگی و گویندگی را گویند. بادنوا که بمعنی خوانندگی است. ( آنندراج ). || باد بیش وز یعنی باد سخت و تند وزنده و باد کم و زیاد سست و آهسته وزنده. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ). || انعکاس صدا. ( ناظم الاطباء ).