افتجاء به معنای ناگهانی و بدون پیش‌زمینه به کسی هجوم آوردن یا بر او ظاهر شدن است. این واژه در زبان عربی به معنای ورود ناگهانی و غیرمنتظره به یک موقعیت یا بر کسی است. به عبارتی دیگر، افتجاء حالتی از غافلگیری و ورود ناگهانی به یک فضا یا موقعیت محسوب می‌شود. این مفهوم به نوعی به احساسات و واکنش‌های سریع و غیرمنتظره اشاره دارد که ممکن است در شرایط خاصی به وقوع بپیوندد. به طور کلی، افتجاء می‌تواند در موقعیت‌های مختلف اجتماعی یا عاطفی نمود پیدا کند و بر رفتار افراد تأثیر بگذارد. این حالت، معمولاً با احساس شگفتی و گاهی ترس همراه است و می‌تواند در تعاملات انسانی نقش مهمی ایفا کند.
