لغت نامه دهخدا اضطنان. [ اِ طِ ] ( ع مص ) اضطنان به چیزی؛ بخل ورزیدن بدان. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). زفتی کردن.( منتهی الارب ). زفتی و خشونت کردن. ( ناظم الاطباء ).
