ارمده

آرمده به معنای ساکن و بی‌حرکت است. این واژه به حالتی اشاره دارد که فرد یا چیزی در یک مکان آرام و ثابت قرار دارد و هیچ گونه حرکتی از خود نشان نمی‌دهد. وضعیت آرمده می‌تواند نمادی از سکون و آرامش باشد، جایی که همه چیز در تعادل قرار دارد و هیچ گونه تغییر یا تحولی احساس نمی‌شود. این حالت ممکن است در زندگی روزمره، در مکانی آرام یا در لحظاتی از تفکر عمیق رخ دهد. در واقع، آرمده به ما یادآوری می‌کند که گاهی اوقات نیاز داریم که در یک مکان ثابت بمانیم و از شلوغی و هیاهوی زندگی دور شویم تا بتوانیم به آرامش برسیم.

لغت نامه دهخدا

( آرمده ) آرمده. [ رَ دَ /دِ ] ( ن مف / نف ) آرمیده. ساکن. بی حرکت:
گران ساخت سنگ و سبک باد پاک
روان کرد گردون و آرمده خاک.اسدی. || مجازاً، کاهل:
بود مرد آرمده در بند سخت
چو جنبنده گردد شود نیکبخت.عنصری. || خفته. || آهسته. نرم در رفتار:
چو بیدار باشی تو خواب آیدم
چو آرمده باشی شتاب آیدم.فردوسی. || با خلق خوش. که در خشم نیست:
گهی آرمده و گه آرغده
گهی آشفته و گه آهسته.رودکی.

فرهنگ عمید

( آرمده ) = آرمیده