در زبان و ادبیات فارسی، فعل مصدری اِختِزاق از ریشه عربی وام‌گرفته شده است. این مصدر در فرهنگ‌های لغت به‌عنوان یک واژه تخصصی و کهن ثبت گردیده است. این واژه غالباً در ترکیب اِختِزاق سیف به‌کار می‌رود که به‌صورت کامل به معنای برهنه شدن شمشیر از نیام است. این عبارت بیانگر عملی است که در آن شمشیر از غلاف خود خارج می‌شود و آماده به‌کارگیری در نبرد یا نمایش می‌گردد. کاربرد این کلمه در متون امروزی بسیار نادر است و بیشتر در متون کهن ادبی، تاریخی یا تخصصی مربوط به اسلحه‌شناسی دیده می‌شود.